"Ojciec Goriot" po raz pierwszy ujrzał światło dzienne w 1835 roku. Cała akcja rozgrywa się w Paryżu. W powieści przewija się mnóstwo interesujących postaci, lecz na pierwszy plan wybijają się trzy z nich. Tytułowy ojciec Goriot po śmierci żony całe swoje siły skoncentrował na wychowaniu dwóch córek. Dał im wiele miłości i uczucia, jednak nie wszystko ułożyło się tak, jakby sobie wymarzył.Obie panny ojca Goriota z czasem stały się rozpieszczone i uważały, że wszystko im wolno. Taka postawa wynikała z dobroduszności mężczyzny, który robił wszystko, co w jego mocy, by córki czuły się szczęśliwe i miały zapewnione dobre warunki do dalszego życia. W efekcie kobiety coraz częściej wykorzystywały dobroć ojca. Stały się roszczeniowe i egoistyczne. Liczyły się dla nich niemal wyłącznie pieniądze i rzeczy materialne, sfera duchowa i uczucia zeszły na dalszy plan.Kolejnym z bohaterów powieści jest młody student Rastignac. Krok po kroku zdobywa ON wyższe stopnie na drabinie społecznej, ale po drodze coś traci. Wartości etyczne i moralne, którym wcześniej hołdował, stają się przeszkodą w dalszej karierze tego człowieka.

`Panowie miłościwi, czy wola wasza usłyszeć piękną opowieść o miłości i śmierci? To rzecz o Tristanie i Izoldzie królowej.` - tak średniowieczny trubadur rozpoczyna tę wzruszającą i zarazem bardzo smutną historię dwojga kochanków skazanych na rozłąkę i cierpienie. Nie mogą żyć bez siebie, ale żyjąc razem skazują się na potępienie świata, bo Tristan kochając Izoldę zdradza swojego seniora, króla Marka, a Izolda staje się wiarołomną żoną, zasługującą na śmierć. Miłość jednak przezwycięża wszelkie przeszkody i choć na tym świecie uczucie Tristana i Izoldy nie mogło trwać, po śmierci połączyła ich miłość wieczna, której już nic zagrozić nie może.

`Panowie miłościwi, czy wola wasza usłyszeć piękną opowieść o miłości i śmierci? To rzecz o Tristanie i Izoldzie królowej.` - tak średniowieczny trubadur rozpoczyna tę wzruszającą i zarazem bardzo smutną historię dwojga kochanków skazanych na rozłąkę i cierpienie. Nie mogą żyć bez siebie, ale żyjąc razem skazują się na potępienie świata, bo Tristan kochając Izoldę zdradza swojego seniora, króla Marka, a Izolda staje się wiarołomną żoną, zasługującą na śmierć. Miłość jednak przezwycięża wszelkie przeszkody i choć na tym świecie uczucie Tristana i Izoldy nie mogło trwać, po śmierci połączyła ich miłość wieczna, której już nic zagrozić nie może.